KEF ::: Elin iç tarafı. Avuç. * Ayağın altı, tabanı. * Avuç dolusu.

KEF ::: f. Köpük.

kef = ::: = 20 )

kâf ::: (a. f. ha.) : kef harfinin bir başka okunuşu, (bkz. : kef).

kâf-ı arabî ::: Arap kefi : "kerim, kerâhat. vb. "

kâf-ı fârisî ::: g sesini veren Acem kefi : "gül, gümân. . vb. " [bir "ye", "ve" abi okunan : "eğer, güvercin. . " bir de "deniz, ense ve beniz" de olduğu üzere "ti" gibi okunan sağır kef vardır]

kâf-ı levlik ::: Hz. Muhammed (Alehisselâm).

"); ke il ::: (f. e.) : Farsça'da küçültme edatıdır. Meselâ : "mordum, merdümek = adamcağız. . " gibi.

ke ::: (a. ha.) : gr. teşbih, benzetme harfi olup : "gibi, misillü" mânâlarına gelir. ke-enne, ke-ennehu : sanki, güya. ko-'l-evvel : evvelki gibi. ke-mâ-fi-s-sâbık : eskiden olduğu gibi. ke-zâlik : yine böyle, yine öylece.

kef ::: (a. f. ha.) : Osmanlı alfabesinin yirmi beşinci harfi olup "ebced" hesabında yirmi sayısının karşılığıdır, [bugünkü alfabemizde, Osmanlıcanın kaf = j ve kef = J harfleri birleştirilmiştir] , (bkz. : kâf).

kef ::: köpük

kef ::: ‬köpük

ke il ::: (f. e.) Farsça'da küçültme edatıdır. Meselâ :

ke ::: (a. ha.) gr. teşbih, benzetme harfi olup :

kef ::: (f. i.) köpük. kef-i derya : deniz köpüğü.

kef ::: (a. f. ha.) Osmanlı alfabesinin yirmi beşinci harfi olup

KEF :::