MiNNETDAR ::: f. Bir iyiliğe karşı minnet duyan. Yük altında kalır gibi birisinin iyiliğine karşı mahcubiyet.

minnet-dâr ::: (a. f. b. s.) : birinden gördüğü iyiliğe karşı mahcup ve müteşekkir kalan.

minnetdâr ::: minnet eden.

MiNNETDaR ::: Kur'ân-ı kerîmi toplayan, Şeyhayn'dır (hazret-i Ebû Bekr ve hazret-i Ömer'dir). Bugün bilinen İslâm ilimlerinin hepsini, Şeyhayn ortaya koydu. Arabı, Acemi hidâyete getiren, Şeyhayn'dır. Şeyhayn'a bütün insanlar minnetdârdır. Bunu anlayamamak, güneşi görmemeye benzer. (Veliyyullah-ı Dehlevî)

Din bilgilerinde ve dünyâ işlerinde kendisine minnetdâr olduğum bir kişi vardır. O da İmâm-ı Muhammed'dir. (İmâm-ı Şâfiî)

minnetdâr ::: şükran duyan , kendini borçlu hisseden , bir iyiliğe karşı minnet duyan , yük altında kalır gibi birisinin iyiliğine karşı mahcubiyet , minnet altında kalan , minnet eden

minnetdâr ::: ‬minnet altında kalan

minnet-dâr ::: (a. f. b. s.) birinden gördüğü iyiliğe karşı mahcup ve müteşekkir kalan.

MİNNETDAR :::