HALi' ::: Boşanmış erkek, zevcesini şer'an terketmiş adam. (Müennesi: Hâlia'dır.) * İtaatsız, isyan eden, utanmaz, kayıtsız, hayasız. * Kovulmuş. * Soyulmuş.

HALi' ::: Ailesinden ayrılan kimse. * Kurt.

hâl ::: (a. i. c. : ahvâl) : 1) şimdiki zaman, geçmiş ve gelecek olmıyan zaman. 2) oluş, bulunuş, suret, keyfiyet, * durum.

hâl-i hâzır ::: şimdiki durum.

hâl-i ihtizâr ::: can çekişme, ölüm hâli.

hâl-i intizâr ::: bekleme hâli.

hâl-i medenî ::: medenî durum. 3) mecal, kuvvet, takat. 4) dervişlerin, sofuların cezbesi, baygınlığı, coşkunluğu. 5) dert, keder, elem, sıkıntı. 6) isim çekimi şekillerinden her biri : evden : den hali, sokağa : -e hali gibi.

hâl-i sahv ::: huk. [eskiden] daimî veya arızî bir sebepten dolayı şuuru münselip bulunan bir şahsın aklî melekelerini muvakkaten iktisâbetmesi, fr. in. tervalle lucide, moments de lucidite.

hal' ::: (a. i.) : 1) soyma. 2) boşanma. 3) tahttan indirme.

hali' ::: (a. s.) : 1) soyulmuş. 2) kovulmuş.

halî-ül-izâr ::: (yüzü yırtık) : sıyrık, edepsiz, alnının damarı çatlamış, (bkz. : fersûde-pîşânî).

"); hila' ::: (a. i. hil'at'ın c.) : hil'atler, giydirilen kaftanlar.

hal' ::: tahttan indirme

hali' ::: boşanmış erkek , zevcesini şer'an terketmiş adam , (müennesi: halia'dır , ) , itaatsız , isyan eden , utanmaz , kayıtsız , hayasız , kovulmuş , soyulmuş

halî' ::: ailesinden ayrılan kimse , kurt

hal’ ::: ‬tahttan indirme

hal' ::: (a. i.) 1) soyma. 2) boşanma. 3) tahttan indirme.

hila' ::: (a. i. hil'at'ın c.) hil'atler, giydirilen kaftanlar.

HALÎ' :::

HALİ' :::