HULK ::: Huy. Ahlâk. Tabiat. Yaratılıştan olan haslet. Seciyye. Cibilliyet. * İnsanın doğuştan veya so adan kazandığı ruhî ve zihnî hâller.

halak ::: (a. i.) : Paçavra, yıpranmış eski sey.

halak ::: (a. i. halka'nın c.) : halkalar, (bkz. : halakat).

halk ::: (a. i) : 1) yaratma, yaratılma.

halk-ı dü cihan ::: (iki cihanın halkı) : ölülerle diriler. 2) îcat. 3) insanlar. 4) insanlardan bir bölük.

hılk ::: (a. i.) : boğaz balgamı.

hulk ::: (a. i. c. : ahlâk) : huy, tabîat.

huluk ::: (a. i.) : huy, tabîat. (bkz. : hulk).

huluk-i azîm ::: Hz. Muhammed (Aleyhisselâm)'in mübarek huyları.

hulk ::: huy, tabiat.

Hulk :::

1. i., f. kullanılmaz hale gelmiş gemi teknesi, hurda gemi; çok büyük ve kaba gemi; iri ve hantal kimse veya şey; f. up ile hantal bir şekilde doğrulmak. hulky, hulking s. iri ve yakışıksız, hantal.

halk ::: yaratma , yaratmak , yaratılma , boğaz , insan topluluğu

hulk ::: huy , tabiat

halk ::: ‬yaratma

halk ::: yaratılma

halk ::: halk

hulk ::: ‬huy

halak ::: (a. i.) Paçavra, yıpranmış eski sey.

halak ::: (a. i. halka'nın c.) halkalar, (bkz. : halakat).

hılk ::: (a. i.) boğaz balgamı.

hulk ::: (a. i. c. : ahlâk) huy, tabîat.

HULK :::