ETRAF ::: (Taraf. C.) Taraflar, yanlar, canibler, yönler, uçlar, kıyılar.

ETRAF ::: (Türfe. C.) Nazik ve zarif şeyler. * Lezzetli taamlar, güzel yemekler.

atrâf ::: (a. i. tarf'ın c.) : gözler.

etraf ::: (a. i. tarafın c.) : yanlar, uçlar, kıyılar.

etrâf-ı halfiyye ::: anat. hayvanın iki ard ayağı.

etrâf-ı kuddâmiyye ::: anat. hayvanın iki ön ayağı.

etrâf-ı süfliyye ::: anat. her iki ayak.

etrâf-ı ulviyye ::: anat. her iki el.

etrâf-ül-beden ::: anat. baş; eller, ayaklar.

etraf ::: (a. i. türfe'nin c.) : 1) zarif ve nâzik şeyler. 2) güzel yemekler.

etrâf ::: yanlar, taraflar.

Etraf :::

1. Yanlar, taraflar
   Örnek: Her vakit oturdukları büyücek masanın etrafına yerleştiler. P. Safa


2. Çevre, dolay
   Örnek: Meçhul kadın korka korka etrafına bakındı. A. Gündüz


3. Bir kimsenin sürekli ilişkide bulunduğu kimseler, yakınlar, muhit
   Örnek: Ama derdini etrafına anlatamıyordu işte. S. Ayverdi


4. Kanat, kol ya da bacaklar.

etrâf ::: taraflar , yanlar , yöre , çevre

etrâf ::: ‬yöre

etrâf ::: çevre

atrâf ::: (a. i. tarf'ın c.) gözler.

etraf ::: (a. i. türfe'nin c.) 1) zarif ve nâzik şeyler. 2) güzel yemekler.

etraf ::: civar, çevre, muhit, ortalık, yöre

ETRAF :::