EMARE ::: Alâmet, işaret, nişan, iz, ip ucu, belirti.(Gizli olan umura Şeriat emarelere göre hükmeder. İ.İ.)

emare ::: (a. i. c. : emârât) : alâmet, nişan, eser, ipucu, belirti.

emâre-i hasene ::: iyilik alâmeti.

emâre ::: (a. s. emr'den.) : emreden, emredici, cebreden [şehvani hallerde, günah ve suç işlemede]. Nefs-i emmâre : insanı hissî zevk ve lezzete sevk eden nefis ve şehvet.

emâre ::: iz, belirti, bellik.

Emare :::

1. Belirti, iz, ipucu
   Örnek: Fakat hepsinin yüzünde korku ve endişe emarelerini ayan beyan görmüştüm. Y. K. Karaosmanoğlu

emâre ::: belirti , iz , işaret

emmâre ::: emredici , emreden , zorlayan

emâre ::: ‬işaret

emâre ::: belirti

emmâre ::: ‬emredici

emâre ::: (a. s. emr'den.) emreden, emredici, cebreden [şehvani hallerde, günah ve suç işlemede]. Nefs-i emmâre : insanı hissî zevk ve lezzete sevk eden nefis ve şehvet.

Emare ::: Başlıbaşına bir hususun varlığını ispata yetmemekle beraber onun vuku bulduğuna işaret eden ve ancak diğer delillerle desteklenmesi kaydıyla hükme dayanak yapılabilen olgulardır.Belirti, iz, ipucu

emare ::: alamet, belirti, delil, iz

EMARE :::