TEKFiR ::: Birisine "kâfir" deme, kâfirliğine hükmetme. * Ortadan kaldırma, yok etme. * Setretme, örtme. * Keffaret verme. * Elini göğsüne koyup tevazu yapma.

tekfir ::: (a. i. küfr'den. c.) : tek-fîrât) : 1) birine kâfir deme.

tekfîr-i seyyiât ::: (kefr'den) : suçları, günahları olmamış gibi addetme. 2) yok etme, ortadan kaldırma.

tekfîr-i yemîn ::: yemînin kefaretini verme.

tekfir ::: birine kâfir demek.

TEKFiR ::: Küfre sebeb olan sözler ve hareketler çoktur. Bir kimsede küfre sebeb olan iş veya söz görülünce, hemen tekfîr etmemelidir. Küfrü irâde ettiği, istediği açıkça anlaşılmadıkça sû-i zan (kötü zan) etmemelidir. Bir kimsenin bir işinde veya sözünde doksan dokuz küfr ihtimâli olsa, bir tâne de îmân ihtimâli olsa, bu kimse tekfîr edilmez. Müslümana hüsn-i zan edilir, hakkında iyi zan beslenir. (Kutbüddîn İznikî)

Tekfir :::

1. Kâfir sayma.

tekfîr ::: kafirlikle suçlama

tekfir ::: küfürle itham etmek , birine kafir demek , birisine "kafir" deme , kafirliğine hükmetme , ortadan kaldırma , yok etme , setretme , örtme , keffaret verme , elini göğsüne koyup tevazu yapma

tekfîr ::: ‬kafirlikle suçlama

TEKFİR :::