cebhe ::: (a. i. c. : cibâh) : 1) alın; mec. yüz.

cebbe-i sefîd ::: beyaz yüz. 2) ask. saldıran bir ordunun sağ ve sol kanatlarının ortası. 3) savaş bölgesi. 4) teraf, yön.

Cephe :::

1. Bir şeyin veya yapının ön tarafta bulunan bölümü, alnaç
   Örnek: Başını kaldırarak köşkün karanlık cephesine baktı. P. Safa


2. Belli bir düşünce, istek çevresinde sağlanan beraberlik.


3. Yan, yön, taraf
   Örnek: Hakikatin bin bir cephesi ve başka başka görünüşleri yok mudur? A. Ş. Hisar


4. Üzerinde savaşın sürdüğü bölge
   Örnek: Meydan muharebesi, yüz kilometrelik cephe üzerinde cereyan ediyordu. Atatürk


5. Farklı ısıdaki iki su kütlesi arasındaki sınır.


6. Yerde veya daha yükseklerde sıklık, sıcaklık bakımından iki ayrı hava yığınının karşılaştıkları yer.

cephe ::: ön yüz

cebhe ::: alın , cephe , yüz

cebhe ::: ‬cephe

cebhe ::: alın

cebhe ::: yüz

cephe ::: taraf, yan, yön