Kamil ~ كامل
Yeni Türkçe Kamus - Kamil ~ كامل maddesi. Sayfa: 616 - Sira: 14
Yeni Türkçe Kamus, 1928 yılında hazırlanmış Raif Necdet Kestelli Sözlüğü; Kamil maddesi. osmanlıcada Kamil ne demek, Kamil anlamı manası, Kamil osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte Kamil hakkında bilgi. Arapça Kamil ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada Kamil anlamı
Yeni Türkçe Kamus - كامل Kamil ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
Kamil ~ كامل güncel sözlüklerde anlamı:
KaMiL ::: (Kemal. den) Bütün, tam, olgun, eksiksiz, kemalde olan, kusursuz. Kemal ve fazilet sâhibi. * Resul-i Ekrem'in de (A.S.M.) bir vasfıdır. * Yaşını başını almış, terbiyeli ve görgülü kimse. * Âlim, bilgin kişi. * Bir aruz kalıbı ismi.(Büyük görünme küçülürsün...Kâmillerde, büyüklük mikyasıdır küçüklük, Nâkıslarda küçüklük mizanıdır büyüklük. S.)
kâmil ::: (a. s. kemâl'den.) : 1) bütün, tam, noksansız eksiksiz. 2) kemâle ermiş, olgun. 3) yaşını başını almış, terbiyeli, görgülü, pişmiş [kimse] . 4) âlim, bilgin, geniş bilgili [kimse] . Kâmil-ül-ıyâr : ayarı tam, karışık veya noksan olmıyan. 5) i. aruz bahirlerinden birinin adı. (bkz. : bahr-i kâmil). 6) i. erkek adı. [müen. : "kâmile"]
kamilen ::: (a. zf.) : noksansız, tam olarak, hep, bütün, (bkz. : cümleten, kâffeten, tamamen).
kâmil ::: yetkin, erişkin, olgun, tam.
KaMiL ::: Îmânı kâmil olanınız, ahlâkı güzel olanınızdır. (Hadîs-i şerîf-Müslim)
Eğer îmânının kâmil olmasını istersen, kendini müslümanlardan yüksek görme. Peygamberimiz sallallahü aleyhi ve sellem buyurdular ki: "Bir kişi îmânının kemâlini (olgunluğunu) isterse, kendine insâf versin (tevâzu üzere hareket eylesin) ve fakîr olduğu hâlde sadaka versin. Bu iki huy, îmânı, kemâl derecesine yükseltir. (Süleymân bin Cezâ)
Her mü'min Peygamberimizi malından ve canından daha çok sever. Bu sevgisinin bir alâmeti, sünnetleri yapıp mekruhlardan kaçınmaktır. Bir mü'min bütün bunları yerine getirdikten sonra, mübahlarda da ne kadar ona uyarsa o derece kâmil bir müslüman olur. (İmâm-ı Rabbânî)
Kamil :::
- Yetkin, erişkin, eksiksiz, ağırbaşlı, mükemmel.
- 1. Olgun, yetkin (kimse). 2. Kültürlü, bilgili, bilgin. 3. Bütün, tam, eksiksiz.
kâmil ::: olgun , tam , eksiksiz
kâmil ::: tam
kâmil ::: olgun
kâmil ::: bilgili
kâmil ::: (a. s. kemâl'den.) 1) bütün, tam, noksansız eksiksiz. 2) kemâle ermiş, olgun. 3) yaşını başını almış, terbiyeli, görgülü, pişmiş [kimse] . 4) âlim, bilgin, geniş bilgili [kimse] . Kâmil-ül-ıyâr : ayarı tam, karışık veya noksan olmıyan. 5) i. aruz bahirlerinden birinin adı. (bkz. : bahr-i kâmil). 6) i. erkek adı. [müen. :
kamilen ::: (a. zf.) noksansız, tam olarak, hep, bütün, (bkz. : cümleten, kâffeten, tamamen).
kâmil ::: ağırbaşlı, mükemmel, olgun
KÂMİL :::